Wednesday 21 May 2014

The Vanishing / "Spoorloos" (Dutch 1988)

Director: George Sluizer

Tim Krabbé യുടെ Golden Egg എന്ന നോവലിന്‍റെ സിനിമ ആവിഷ്കാരമാണ്, 1988 പുറത്തിറങ്ങിയ ഡച്ച് ചിത്രമായ The Vanishing. ഡച്ച് സംവിധായകനായ George Sluizer ആണ് Mystery - Psychological Thriller ശ്രേണിയില്‍ പെടുത്താവുന്ന ഈ ചിത്രം രൂപപ്പെടുത്തിയത്.

ഒഴിവു ദിനം ആഘോഷിക്കാന്‍ പോകുന്ന Rex ന്‍റെയും അയാളുടെ കാമുകിയായ Saskiaയിലൂടെയുമാണ് ചിത്രം ആരഭിക്കുന്നത്. യാത്രയ്ക്കിടയില്‍, വളരെ അവിചാരിതമായി, ഒരു ഷോപ്പിംഗ്‌ മാളില്‍ വെച്ച് Saskiaയെ കാണാതാകുന്നു. അസ്വസ്ഥനായ Rex, കാമുകിയെ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങളും ആരഭിക്കുകയാണ്. എന്നാല്‍ യാതൊരു തെളിവും അവശേപ്പിക്കാതെയാണ് Saskia അപ്രത്യക്ഷയായിരിക്കുന്നത്. Rexന്‍റെ അന്വേഷണങ്ങള്‍ എവിടെയുമെത്താതെ ഇപ്പോഴും തുടരുന്നു. എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട്‌, നിശബ്ദനായ "ആ കുറ്റവാളിയും" ചില തയ്യാറെടുപ്പുകളിലാണ്.

Mystery - Psychological Thriller സിനിമകള്‍ കാണാനാഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ നിര്‍ബന്ധമായും കണ്ടിരിക്കേണ്ട സിനിമകളില്‍ ഒന്നാണിത്. വേഗത കുറഞ്ഞ ഫ്രയിമുകളിലൂടെ ക്രൂരതയുടെ മരവിപ്പ് അനുഭവിപ്പിക്കാനാണ് സിനിമ ശ്രമിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, ബഹളമയമായ Thriller സിനിമകളില്‍ നിന്ന് വഴി മാറിയാണ്
"The Vanishing" സഞ്ചരിക്കുന്നത്.

ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്ന് പെട്ടന്നൊന്നും മടങ്ങാത്ത "അതിമനോഹരമായ" ഒരു ക്ലൈമാക്സ് കൂടി ഈ ചിത്രത്തിനുണ്ട്. ഈ ചിത്രത്തിലെ "അതിമനോഹരമായ" രംഗവും അത് തന്നെ. നിലവില്‍ Imdb യില്‍ 7.8ഉം, Rottentomatoesല്‍ 100 ശതമാനം നിരൂപക പിന്തുണയും ഈ ചിത്രത്തിനുണ്ട്.

കാണാന്‍ പോകുന്നവര്‍ക്കായി ഒരു മുന്നറിയിപ്പ്: ഈ ചിത്രം 1993ല്‍ ഇതേ സംവിധായകന്‍ തന്നെ ഹോളിവുഡിലേക്ക് റീമേക്ക് ചെയ്യുകയുണ്ടായി. ക്ലൈമാക്സില്‍ മാറ്റങ്ങളൊക്കെ വരുത്തിയാണ്, ഈ റീമേക്ക് പുറത്തിറങ്ങിയത്. അതുകൊണ്ടൊക്കെയാവണം, മോശം റീമേക്ക്കളില്‍ ഒന്നായിട്ടാണ് ഈ ചിത്രം വിലയിരുത്തപ്പെട്ടത്.

കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍, ഡച്ച് ഭാഷയിലുള്ള 1988 ലെ ഒറിജിനല്‍ സിനിമ തന്നെ കാണുക.



Tuesday 20 May 2014

On the Job (Tagalog 2013)

Director: Erik Matti 


2013ല്‍, ഫിലിപ്പെന്‍സില്‍ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ, action-thriller ശ്രേണിയില്‍ പെടുന്ന ചിത്രമാണ് On the Job. സമകാലീന ഫിലിപ്പെന്‍സ് സിനിമയിലെ ശ്രദ്ധേയമായൊരു സൃഷ്ടിയാണ് ഈ ചിത്രം. അധികാര കേന്ദ്രങ്ങളുടെ അഴിമതിയുടേയും, അവിശുദ്ധ കൂട്ടുകെട്ടുകളുടേയും സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ മണ്ഡലത്തിലാണ് പ്രമേയപരമായി സിനിമ ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ഉന്നത കേന്ദ്രങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി, ജയിലില്‍ നിന്നും അവരുടെ സഹായത്തോടെ പുറത്തിറങ്ങി കൊല നടത്തിയ ശേഷം, തിരികെ ജയിലില്‍ തന്നെ ഒളിക്കുന്ന രണ്ട് വാടക കൊലയാളികള്‍... അഴിമതിയിലും, അക്രമത്തിലും മുങ്ങിയ ഒരു സംവിധാനത്തില്‍ സത്യസന്ധമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന മറ്റു രണ്ടു പേര്‍... അവിചാരിതമായി, ഒരേ വഴിയില്‍ കണ്ടു മുട്ടുന്ന ഈ നാലുപേരുടെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിലൂടെയും, അസ്വസ്ഥമായ ജീവിതത്തിലൂടെയുമാണ് സിനിമയുടെ യാത്ര. നന്മയുടേയും, തിന്മയുടേയും നേര്‍ത്ത അതിര്‍ത്തിവരമ്പുള്‍ക്ക് ഇരു വശവും നിന്ന് പോരാടുന്നവരാണ് ഈ സിനിമയിലുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, പലയിടത്തും അപ്രതീക്ഷിതമായൊരു കഥാവഴിയാണ് ഈ സിനിമയ്ക്കുള്ളത്.

A Prophet (2009), Infernal Affairs(2002),Elite Squad (2007, 2010) തുടങ്ങിയ നല്ല സിനിമകളെ,
On the Job ഓര്‍മ്മയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്. ഈ സിനിമകളുടെ നിലവാരത്തെ മറികടക്കുന്നില്ലെങ്കിലും, ആ നിലവാരത്തിലേക്കുയരാനുള്ള മികച്ചൊരു ശ്രമം ഈ സിനിമയിലുണ്ട്. യാഥാര്‍ത്ഥ്യ ബോധമുള്ള രംഗങ്ങളും, ചാരുതയുള്ള ഫ്രെയിമുകളും, ഉജ്ജ്വലമായ അഭിനയവും ഈ സിനിമയ്ക്ക് മുതല്‍ക്കൂട്ടാവുന്നു. ഫിലിപ്പെന്‍സിന്‍റെ സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ ഭാവങ്ങളെ പ്രേക്ഷരിലേക്കെത്തിക്കുന്നതിലും ഈ സിനിമ വിജയിച്ചിട്ടുണ്ട്. 


കാന്‍ ചലച്ചിത്ര മേളയുടെ മത്സരേതര വിഭാഗത്തിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഈ ചിത്രത്തിന്‍റെ അമേരിക്കന്‍ പതിപ്പും, അധികം വൈകാതെ പ്രേക്ഷകരിലേക്കെത്തുമെന്നാണ് കരുതപ്പെടുന്നത്.

യാഥാര്‍ത്ഥ സംഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ട ചിത്രമാണ്
On the Job, എന്നാണ് നിര്‍മ്മാതാക്കള്‍ അവകാശപ്പെടുന്നത്. അഴിമതിയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഗുരുതരമായ പ്രതിസന്ധികള്‍ നേരിടുന്ന ഒരു രാജ്യമാണ് ഫിലിപ്പെന്‍സ് എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ, നിര്‍മ്മാതാക്കളുടേത് ഒരു അവകാശവാദം മാത്രമായി തള്ളിക്കളയാനാവില്ല. 

വേഗതയില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന, ത്രില്ലര്‍ സിനിമയുടെ ചേരുവകള്‍ നന്നായി കലര്‍ന്ന സിനിമ എന്ന നിലയില്‍, ഇത്തരം സിനിമകള്‍ കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് തീര്‍ച്ചയായും പരീക്ഷിക്കാവുന്ന സിനിമ അനുഭവമാണ് On the Job.



Monday 19 May 2014

Christmas in August (Korean 1998)

Director: Hur Jin-ho

1998ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ, കൊറിയന്‍ മെലോഡ്രാമയാണ് Christmas in August. കൊറിയന്‍ സിനിമാ രംഗത്ത്, ഉജ്ജ്വലമായ വിജയം നേടിയ ഈ ചിത്രം, പിന്നീട് വന്ന ഒരുപാട് സിനിമകള്‍ക്ക്‌ പ്രചോദനമായി തീരുകയുണ്ടായി. ആഖ്യാന തലത്തിലും, പ്രമേയ തലത്തിലും, ഈ മെലോഡ്രാമ ഒരു നവ്യാനുഭവമായിരുന്നു. മിക്ക മെലോഡ്രാമകളിലും നമ്മള്‍ കണ്ട, അതേ കഥാ വഴിയാണ് ഈ സിനിമയ്ക്കുമുള്ളത്. "അവിചാരിതമായി കണ്ടുമുട്ടുന്ന നായകനും, നായികയും ... പ്രണയം...കൂട്ടത്തിലൊരാളെ കാത്തിരിക്കുന്ന മരണം."

പക്ഷേ, ക്ലീഷേ ആയി തോന്നാവുന്ന ഈ കഥാവഴിയിലും, ഹൃദ്യമായൊരു പുതുമയും, ആകര്‍ഷകത്വവും ഈ സിനിമയ്ക്കുണ്ട്. സ്ഥിരം മെലോഡ്രാമകളിലെ, അതി വൈകാരികത ഈ സിനിമ കാത്തുവെയ്ക്കുന്നില്ല . മനോഹരവും, അര്‍ത്ഥ ദീപ്തവുമായ ഫ്രെയിമുകള്‍, വേഗത കുറഞ്ഞ സഞ്ചാരം, മികച്ച ജീവിത നിരീക്ഷണങ്ങള്‍, കൂടുതല്‍ സൂക്ഷ്മ വായനയില്‍ ഒരുപാട് പ്രത്യേകതകള്‍ ഈ സിനിമയില്‍ നിന്ന് ഇനിയും വായിച്ചെടുക്കാം.

ദൈനംദിന ജീവിതത്തിന്‍റെ ചെറിയ, ചെറിയ ഭാവങ്ങളെ അതി സൂക്ഷ്മമായി ഈ സിനിമ പകര്‍ത്തുന്നുണ്ട്. പ്രമേയത്തിന്‍റെ ദുഃഖ സാന്ദ്രതയിലും, ജീവിതത്തിന്‍റെ സന്തോഷങ്ങളും, പ്രത്യാശയുമാണ് ഈ സിനിമയിലാകെ നിറയുന്നത്.

എല്ലാത്തരം പ്രേക്ഷകരേയും ഒരു പോലെ ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ ഈ സിനിമയ്ക്കാവും. മെലോഡ്രാമകളില്‍ ഓര്‍ത്തിരിക്കാവുന്നതും, വീണ്ടും വീണ്ടും, കാണാന്‍ കഴിയുന്നതുമായ ഒരു സിനിമാ അനുഭവം തന്നെയാണ്
Christmas in August.







Sunday 18 May 2014

Show Me Love (Swedish 1998)

Director: Lukas Moodysson


രു വാചകത്തില്‍, "ഒരു കൌമാര ലെസ്ബിയന്‍ പ്രണയ കഥ "എന്ന്, ഈ ചിത്രത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. സ്വീഡിഷ് നഗരമായ Åmålല്‍ നടക്കുന്ന ഈ ചിത്രം, കൌമാരക്കാരെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്നത്‌. കൌമാരക്കാരുടെ പ്രണയവും, തമാശകളും, പാര്‍ട്ടികളും, ഏകാന്തതയുമൊക്കെയായി മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോഴും, സ്വവര്‍ഗ്ഗ ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ചുള്ള വളരെ പുരോഗമനപരമായ ഒരു ചര്‍ച്ചയായി തീരാന്‍ Show Me Loveന് സാധിക്കുന്നുണ്ട്. സ്വവര്‍ഗ്ഗ അനുരാഗികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക സങ്കര്‍ഷങ്ങളും, സമൂഹം അവരോട് പുലര്‍ത്തുന്ന സമീപനവുമൊക്കെ, അതി വൈകാരികത ഇല്ലാതെ, ഈ സിനിമ തുറന്നു കാട്ടുന്നു. 

ലാളിത്യവും, സത്യസന്ധതയുമാണ്‌ ഈ സിനിമയെ ആകര്‍ഷണീയമാക്കുന്നത്. ലൈംഗിക അതിപ്രസരങ്ങളില്ലാതെ, വളരെ ലളിതമായിട്ട് സിനിമ പകര്‍ത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സ്ഥിരം സിനിമ ചിത്രീകരണ രീതികളില്‍ നിന്നും മാറി നടക്കുന്നതിനാല്‍, നമുക്ക് ചുറ്റും നടക്കുന്ന ഒരു സംഭവമായിട്ടാണ്, മൊത്തം സിനിമയും നമുക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നത്. വേഗത കുറഞ്ഞ ദ്രിശ്യങ്ങളും, "ഹാന്‍ഡ് ഹെല്‍ഡ് ക്യാമറാ ദ്രിശ്യങ്ങളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന രംഗങ്ങളും, ചിലര്‍ക്കെങ്കിലും പ്രയാസം ഉണ്ടാക്കാം. പക്ഷേ, അതിനെ അതിജീവിക്കാനായാല്‍, വളരെ ആഹ്ലാദകരമായ ഒരു സിനിമ അനുഭവമാണ് Show Me Love

ഇത്രെയും ലളിതമായി, ആകര്‍ഷണീയമായി, ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രമേയം പറയാന്‍ കഴിഞ്ഞു എന്നത് തന്നെയാണ് Show Me Loveനെ വേറിട്ട്‌ നിര്‍ത്തുന്നത്. നിലവാരമുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് തീര്‍ച്ചയായും ഇതൊരു "Must Watch" തന്നെയാണ്.

Friday 4 April 2014

The Lumiere Brothers' First Films (1996)

"The cinema is an invention without a future." -- Louis Lumi

വാചകത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ കൌതുകം, ഈ വാചകം പറഞ്ഞ വ്യക്തിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോഴാണ്. ലോകത്തിലെ ആദ്യ സിനിമാ പ്രദര്‍ശനം നടത്തിയ Lumiere സഹോദരന്മാരില്‍ ഒരാളായ Louis Lumiere സിനിമയെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞ വാചകങ്ങളാണിവ. ആ വാചകങ്ങളില്‍ നിന്നും, സിനിമയുടെ ചക്രവാളം എത്രത്തോളം വളര്‍ന്നുവെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. സാങ്കേതിക മേഖലയ്ക്കൊപ്പം സിനിമയും വളര്‍ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ വളര്‍ച്ചയുടെ ആദ്യ പടവായിരുന്നു Lumiere സഹോദരന്മാര്‍ എന്നറിയപെട്ട അഗസ്റ്റെ ലൂമിയറും, ലൂയിസ് ലൂമിയറും. 

1895 ഡിസംബര്‍ 28 നാണ് ലൂമിയര്‍ സഹോദരന്മാര്‍ ആദ്യ സിനിമാ പ്രദര്‍ശനം നടത്തിയത്. 10 ഓളം ഹ്രസ്വ ചിത്രങ്ങള്‍ കൂടിച്ചേര്‍ത്ത് 20 മിനിറ്റോളം ഉള്ള ഒരു സിനിമയായിരുന്നു ഇത്. സിനിമയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ നിര്‍വചനങ്ങളിലൂടെ നോക്കിയാല്‍, അതൊരു സിനിമയൊന്നുമല്ല. മറിച്ച് അവര്‍ക്ക് താല്പര്യം തോന്നിയ ചില പുറം ദ്രിശ്യങ്ങളെയാണ് അവര്‍ തിരശീലയിലേക്ക് പകര്‍ത്തിയത്. 

ഈ ദ്രിശ്യങ്ങളില്‍, ലോകത്തെ ആദ്യ സിനിമ എന്നറിയപ്പെടുന്നത് "Exiting the Factory", എന്ന ചിത്രമാണ് (https://www.youtube.com/watch?v=OYpKZx090UE). ഫാക്ടറിയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരുന്ന തൊഴിലാളികളുടെ 40 സെക്കന്‍ഡോളം ഉള്ള ഒരു ദ്രിശ്യമായിരുന്നു ഇത്. 


"Exiting the Factory"
പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് അടുക്കുന്ന ട്രെയിനിനെ പകര്‍ത്തിയ "Arrival of a Train at La Ciotat" എന്ന ചിത്രവും സവിശേഷമായ ശ്രദ്ധ ആകര്‍ഷിക്കുന്ന ഒന്നാണ് (https://www.youtube.com/watch?v=1dgLEDdFddk). ട്രെയിന്‍ വരുന്ന ദൃശ്യം കണ്ട്, കാഴ്ചക്കാര്‍ നിലവിളിക്കുകയും, കസേരകള്‍ക്കടിയില്‍ ഒളിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുവെന്നുമാണ് കഥ. വരുന്നത് യഥാര്‍ത്ഥ ട്രെയിനാണോ എന്നതായിരുന്നു പ്രേക്ഷകരുടെ സംശയം. തീവണ്ടിയും, വിമാനവുമൊക്കെ തിരശീലയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി വരാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന 3d കാലത്ത് നിന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍, അതെല്ലാം കൌതുക കാഴ്ച്ചകളായി തോന്നിപ്പോവും. ഇങ്ങനെ "കൌതുകകരമായ" ഒരു പാട് ലൂമിയര്‍ സിനിമകളുടെ സമാഹരണമാണ് 1996 ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ The Lumière Brothers' First Films എന്ന ഡോക്യുമെന്‍ററി. 



 "Arrival of a Train at La Ciotat" 

ഫ്രഞ്ച് സിനിമയുടെ പ്രചരണത്തിനും, സംരക്ഷണത്തിനുമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന "ലൂമിയര്‍ ഇന്‍സ്റ്റിട്ട്യൂട്ട്" ആണ് ഈ ഡോക്യുമെന്‍ററി നിര്‍മ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ലൂമിയര്‍ സഹോദരന്മാരുടെ ആദ്യത്തേതും, പ്രശസ്തവുമായ എല്ലാ ചിത്രങ്ങളും ഈ ഡോക്യുമെന്‍ററിയില്‍ കടന്നു വരുന്നുണ്ട്. "ലൂമിയര്‍ ഇന്‍സ്റ്റിട്ടിന്‍റെ പ്രസിഡന്റ് ഉം, നിരൂപകനും, സംവിധായകനുമൊക്കെയായ Bertrand Tavernier ആണ് ഈ ഡോക്യുമെന്‍ററിയുടെ വിവരണം നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആദ്യ സിനിമകളെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്തിനൊപ്പം, ആ സിനിമകളുടെ നിര്‍മ്മാണ രീതികളെയും, ചരിത്രത്തെയുമൊക്കെ Bertrand Tavernier വിവരിച്ച് തരുന്നുണ്ട്. ഏഴോളം പാര്‍ട്ടുകളായി, ഈ ഡോക്യുമെന്‍ററി "You Tube"ല്‍ ലഭ്യമാണ്.

ആദ്യ പാര്‍ട്ടിലേക്കുള്ള ലിങ്ക് (https://www.youtube.com/watch?v=JGugm8Dzmuc

"ലൂമിയര്‍ മ്യൂസിയത്തിന്‍റെ വെബ്സൈറ്റിലേക്കുള്ള ലിങ്ക് കൂടി ചേര്‍ക്കുന്നു. ലൂമിയര്‍ സഹോദരന്മാരുടെ സിനിമ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ ഈ സൈറ്റില്‍ ലഭ്യമാണ്. ( http://www.institut-lumiere.org/english/frames.html )

ലോക സിനിമയുടെ ചരിത്രത്തില്‍ താല്പര്യമുള്ളവര്‍ക്ക്, ആയാസരഹിതമായി, കണ്ടിരിക്കാവുന്ന ഒരു അനുഭവമാകുന്നുണ്ട്, The Lumiere Brothers' First Films (1996).


ലൂമിയര്‍ സഹോദരന്മാര്‍. 


Wednesday 2 April 2014

Infernal Affairs (film series 2002-2003, Cantonese )


Directors:::Andrew Lau, Alan Mak


2
006ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ, Martin Scorsese യുടെ "The Departed" കണ്ട നാള്‍ മുതല്‍, "Infernal Affairs" എന്ന ഹോങ്ങ് കോങ്ങ് സിനിമയെക്കുറിച്ച് കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "Infernal Affairs" സീരീസിന്‍റെ, ഹോളിവുഡ് റീമേക്ക് ആണ് "The Departed" എന്നറിഞ്ഞപ്പോഴും, "Infernal Affairs" കാണാനേ തോന്നിയില്ല. 2002 ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ "Infernal Affairs" ഒന്നാം ഭാഗത്തേയും, അടുത്ത വര്‍ഷം പുറത്തിറങ്ങിയ, രണ്ടും, മൂന്നും ഭാഗങ്ങളേയും ചേര്‍ത്താണ് "The Departed" നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.

ലോകമെമ്പാടുമുള്ള പ്രേക്ഷകരുടെ അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ ഇപ്പോഴും ഏറ്റുവാങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രമായി "The Departed" മാറി എന്നത്, നമുക്ക് മുന്നിലുള്ള ചരിത്രം. ദുരന്ത സൌന്ദര്യം വാര്‍ന്നൊഴുകുന്ന, വികാരതീക്ഷ്ണവും, സങ്കര്‍ഷഭരിതവുമായൊരു കഥാവഴിയായിരുന്നു "The Departed"നുണ്ടായിരുന്നത്. "The Departed" ലൂടെ പരിചിതമായതും, അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞതുമായ, ആ കഥാവഴിയിലൂടെ "Infernal Affairs" കണ്ടാല്‍, അത് ആസ്വദിക്കാനാവില്ല എന്ന മുന്‍വിധിയില്‍, "Infernal Affairs"ലേക്കുള്ള ദൂരം ഞാന്‍ വീണ്ടും, വീണ്ടും നീട്ടി എടുക്കുകയായിരുന്നു.

"Infernal Affairs" സീരീസിലെ മൂന്ന് ചിത്രങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ കണ്ടു തീരുമ്പോള്‍, മുന്‍വിധികള്‍ എത്രത്തോളം അര്‍ത്ഥ ശൂന്യമാണെന്നാണ് ഞാന്‍ ചിന്തിക്കുന്നത്. ഉജ്ജ്വലമായൊരു സിനിമ അനുഭവം തന്നെയാണ് "Infernal Affairs". ആഴവും, പരപ്പുമുള്ള ജീവിതവീക്ഷണവും, ചോര്‍ന്നു പോകാത്ത വൈകാരിക തീവ്രതയും ഈ സിനിമയില്‍ മനോഹരമായി സമ്മേളിക്കുന്നു.

"Infernal Affairs"
നേക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍, പലരും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, ആ പരമ്പരയിലെ ആദ്യ ചിത്രത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രമാണ്. എന്നാല്‍ ആ പരമ്പരയിലെ മൂന്ന്‍ ചിത്രങ്ങളേയും ഒന്നിച്ചു തന്നെ കാണണം. മൂന്ന് സിനിമകളാണെങ്കിലും, അതൊരറ്റ സിനിമയും, ഒരൊറ്റ ജീവിത വിഹ്വലതയുമാണ്‌. മൂന്ന്‍ സിനിമകളും, പരസ്പരം നിര്‍മ്മിക്കുകയും, പരസ്പരം പൂര്‍ണ്ണതയിലേക്കെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. "Infernal Affairs" ന്‍റെ ആഴവും, പരപ്പും അറിയണമെങ്കില്‍, മൂന്ന് സിനിമകളും കണ്ടേ തീരു.
"Infernal Affairs"സിനിമകളെല്ലാം അവലംബിച്ചിരിക്കുന്നത്‌, ബുദ്ധമതത്തിന്‍റെ, നരകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സങ്കല്‍പ്പങ്ങളേയാണ്. വിശ്വാസികള്‍ Avici എന്ന് വിളിക്കുന്ന, സ്ഥലകാല പരിമിതികളില്ലാത്ത, നിലയ്ക്കാത്ത വേദനയുടെ ഈ നരക സങ്കല്‍പ്പത്തെ, മയക്കുമരുന്നിന്‍റെയും, ചോരയുടേയും മണമുള്ള ഹോങ്ങ്കോങ്ങ് നഗരമായി പുനസൃഷ്ട്ടിക്കുകയാണ് സംവിധായകന്‍. ഒരു വശത്ത്‌ അധോലോക സംഘങ്ങളും, മറുവശത്ത് നിയമപാലകരും നിലയുറപ്പിക്കുമ്പോള്‍, വെഗതയില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന, ലക്ഷണമൊത്ത ക്രൈം-ത്രില്ലെര്‍ ആയി "Infernal Affairs" പരിണമിക്കുന്നു. ഇരു നായകന്മാരില്‍ ഒരാള്‍ പോലീസായി ജോലിചെയ്തു കൊണ്ട്, അധോലോകത്തിന്‍റെ ഒറ്റുകാരനാവുമ്പോള്‍, മറ്റേയാള്‍ പോലീസിനു വേണ്ടി അധോലോകത്തിലെ ചാരനാകുന്നു. നീണ്ട കാലത്തെ, സങ്കര്‍ഷ ഭരിതമായ ഇവരുടെ നിഴല്‍ ജീവിതത്തെ കേന്ദ്രീകരിച്ച്, ഇരുവര്‍ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഒരുപാട് പേരുടെ കഥ കൂടിയാണ് ഈ സിനിമ പറയുന്നത്.

എങ്കിലും, അസ്ഥിരവും, അപകടകരവുമായ ലോകത്തില്‍, രണ്ട് വ്യക്തികള്‍ നേരിടുന്ന അസ്‌തിത്വ പ്രശ്നം തന്നെയാണ് ഈ സിനിമയുടെ ഹൃദയം. ആഗ്രഹമില്ലെങ്കിലും, നിലനില്‍പ്പിനായി പരസ്പരം പോരാടേണ്ടി വന്നവര്‍... ആഗ്രഹിച്ച ജീവിതം കണ്‍ മുന്നിലൂടെ വഴുതി പോകുന്നത് കണ്ട് നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നവര്‍...നായകനും, വില്ലനും എന്നതിലപ്പുറം, ഈ ആശാന്തമായ നരകത്തില്‍ അവര്‍ ഇരുവരേയും കാത്തിരിക്കുന്ന വേദന ഒന്നു തന്നെയാണ്.


"The Departed"നേയും, "Infernal Affairs" നേയും താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് എത്രത്തോളം നീതിപൂര്‍വ്വകമാവുമെന്ന് സംശയമാണ്. "Infernal Affairs" പരമ്പരയിലെ "അഞ്ചര" മണിക്കൂര്‍ നീളുന്ന മൂന്ന് ചിത്രങ്ങളെ "മൂന്ന്" മണിക്കൂറുള്ള ഒരു ചിത്രമായി മാറ്റുകയാണ് "The Departed" ചെയ്തത്. അടിസ്ഥാനപരമായ ഈ വ്യത്യാസത്തിനൊപ്പം, രണ്ട് സിനിമയുടേയും സ്വഭാവത്തിലും, focus ലും മാറ്റങ്ങള്‍ വരുന്നുണ്ട്. പാശ്ചാത്യ പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക്‌ പരിചിതമായ, അമേരിക്കന്‍ സാമൂഹിക മണ്ഡലത്തിലേക്കും, ഹോളിവുഡിന്‍റെ "ത്രില്ലര്‍" പരിവേശത്തിലേക്കും "Infernal Affairs"നെ സമര്‍ത്ഥമായി പറിച്ചു നടുകയാണ്‌ "The Departed". നായകന്‍-വില്ലന്‍, ശരി-തെറ്റ്, കാവ്യനീതി തുടങ്ങിയ സൂചകങ്ങളിലൂടെ "The Departed" വായിച്ചെടുക്കാം. ഉജ്ജലമായ ഈ കഥാ വഴിയിലെ, "thrilling" ആയ ഘടങ്ങളെയാണ് "The Departed" ശോഭയോടെ പിന്തുടരുന്നത്.

അടിസ്ഥാന തലത്തില്‍, "Infernal Affairs" ഉം പിന്തുടരുന്നതും, മുകളില്‍ പറഞ്ഞ ഘടകങ്ങളെ തന്നെയാണ്. പക്ഷേ, കൂടുതല്‍ ഉയര്‍ന്ന തലങ്ങളില്‍ നിന്ന്, കഥാപാത്രങ്ങളേയും, അവര്‍ കടന്നുപോകുന്ന ജീവിതത്തേയും നിരീക്ഷിക്കാനുള്ള ആന്തരിക പ്രവണതയും, ദൈര്‍ഘ്യ സാധ്യതയും "Infernal Affairs"നുണ്ടായിരുന്നു. ഉജ്ജ്വലമായ Choreographyയും, sound trackഉം ഈ കാര്യത്തില്‍, വലിയ തോതില്‍ സിനിമയെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. പരമ്പരയിലെ മൂന്നാം ഭാഗത്തിലെ plot സൃഷ്ട്ടിക്കുന്ന ചില്ലറ അലോസരപ്പെടുത്തലുകള്‍ ഒഴിച്ച് നിര്‍ത്തിയാല്‍, ഹൃദയം കൊണ്ട് കണ്ടിരിക്കാവുന്ന ചിത്രമാണ് "Infernal Affairs".

"The Departed"ഉം,"Infernal Affairs"ഉം തമ്മില്‍ വിപുലമായ താരതമ്യ പഠനങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു പാട് സാധ്യതകളുണ്ടെങ്കിലും, ഇത് രണ്ട് ചിത്രമായി തന്നെ കാണാനാണ് ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. "The Departed" കണ്ടപ്പോള്‍ ആ സിനിമയോട് കടുത്ത ബഹുമാനമാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. "Infernal Affairs" കണ്ടു തീരുമ്പോഴും, ആ ബഹുമാനത്തില്‍ യാതൊരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ല. പക്ഷേ, "Infernal Affairs" സിനിമകളോട് തോന്നിയ പ്രണയം "The Departed" നോട് തോന്നിയില്ല എന്നതാണ് എന്‍റെ വ്യക്തിപരമായ "സത്യം". മറ്റ് പലര്‍ക്കും അത് അങ്ങനെയല്ലാത്തത് കൊണ്ട്, ഏത് സിനിമയാണ് കൂടുതല്‍ മെച്ചമെന്ന ചര്‍ച്ച, അനന്തമായി തുടരുക തന്നെ ചെയ്യും.

"Infernal Affairs സിനിമകളിലൊന്നില്‍, ഇങ്ങനെ ഒരു വാചകമുണ്ട്. "I can't finish the novel, I don't know whether he's good or bad." അതേ ആശയക്കുഴപ്പമാണ് ഈ രണ്ട് സിനിമകളും, പ്രേക്ഷകനില്‍ ബാക്കിയാക്കുന്നത്.



Monday 10 March 2014

Nobody Knows (Japanese 2004)

Director: Hirokazu Koreeda

റ്റവും മികച്ച  നടനുള്ള 2004 ലെ കാന്‍ പുരസ്കാരം,  Yūya Yagira എന്ന 14 വയസ്സുകാരനു നേടികൊടുത്ത ചിത്രമാണ് Nobody Knows. 

നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍, 1988ല്‍  ജപ്പാനില്‍ നടന്ന ഒരു സംഭവത്തില്‍ നിന്നുള്ള പ്രചോദനമാണ് ഈ സിനിമ. തങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അമ്മയെ കാത്ത്...ഒരു ഇടുങ്ങിയ മുറിയുടെ വീര്‍പ്പുമുട്ടലില്‍, സ്കൂളില്‍ നിന്നും, ബാല്യത്തിന്‍റെ സന്തോഷങ്ങളില്‍ നിന്നുമകന്ന്‍, ഓരോ ദിനവും  തള്ളിനീക്കുന്ന 4 കുട്ടികളുടെ ജീവിതമാണ് ഈ സിനിമ. അമ്മ പോകുന്നതോടെ, കുടുംബത്തിന്‍റെ മുഴുവന്‍ ഭാരവും മൂത്തകുട്ടിയായ  12 വയസ്സുകാരനിലേക്കെത്തുന്നു. ദിനംപ്രതി സങ്കീര്‍ണ്ണമാകുന്ന പ്രശ്നങ്ങളളേയും, കുട്ടികളുടെ അതിജീവന ശ്രമങ്ങളേയും അവരുടെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിലൂടെ Nobody Knows പിന്തുടരുകയാണ്.   


ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടുപോയ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ, അവരുടെ വൈകാരിക തലങ്ങളിലൂടെ, അവരുടെ വീക്ഷണത്തിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നിടത്താണ് ഈ സിനിമ വേറിട്ട്‌ നില്‍ക്കുന്നത്. കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ലോകത്തെ, അതിസൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിക്കാനും, നിരീക്ഷണങ്ങളെ വൈകാരിക തീവ്രതയോടെ പ്രേക്ഷകനിലേക്കെത്തിക്കാനും സംവിധായന് കഴിഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, ഒരു വലിയ വേദനയായി ഈ സിനിമ നമ്മളെ സ്പര്‍ശിക്കും.


ഈ സിനിമയെ " ഒരു ജീവിതാനുഭവമായി" അവതരിപ്പിച്ച കുട്ടികളുടെ അഭിനയ പാടവം ശ്രദ്ധേയമാണ്.          


വേഗത കുറഞ്ഞ ഫ്രെയിമുകളില്‍ നീങ്ങുന്നത്‌ കൊണ്ട് തന്നെ, എല്ലാത്തരം പ്രേക്ഷകരും ഈ സിനിമയെ ആദ്യന്തം പിന്തുടരുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല. പക്ഷേ, മികച്ച ജീവിതാനുഭവങ്ങളും, മികച്ച സിനിമ അനുഭവങ്ങളും കാണാനാഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് Nobody Knows ഒരു Must Watch തന്നെയാണ്.


ആദ്യം സൂചിപ്പിച്ചതു പോലെ,  ഇതൊരു യാഥാര്‍ത്ഥ സംഭവത്തിന്‍റെ "വേദന കുറച്ച്" പകര്‍ത്തിയ ആഖ്യാനമാണ്. യഥാര്‍ത്ഥ വേദനകളും, അതിജീവനങ്ങളും ഇതിലും  എത്രെയോ ഭീകരമായിരുന്നിരിക്കണം !     

Hirokazu Koreeda യുടെ സിനിമകള്‍ ഇതു വരെ കാണാതിരുന്നത് ഒരു വലിയ നഷ്ടമായിപ്പോയി. 

    

Monday 3 March 2014

The Bridge on the River Kwai (English 1957)

Director: David Lean
ഹോളിവുഡിലെ, എക്കാലത്തെയും മികച്ച സംവിധായകരിൽ ഒരാളായ David Leanന്‍റെ വളരെ പ്രസിദ്ധമായ സിനിമകളിലൊന്നാണ് The Bridge on the River Kwai. അക്കാദമി അവാർഡുകൾ, എക്കാലത്തേയും മികച്ച സിനിമകളുടെ പട്ടികകളിലെ സ്ഥാനം... അങ്ങനെയങ്ങനെ..വിശാലമായൊരു ചരിത്രവും, സജീവമായൊരു വർത്തമാനവും, ശോഭനമായൊരു ഭാവിയുമുള്ള ചിത്രമാണിത്. യുദ്ധ പശ്ചാത്തലത്തിൽ കഥ പറയുന്ന, ത്രില്ലർ ശ്രേണിയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താവുന്ന ഒരു യുദ്ധ-വിരുദ്ധ ചിത്രമാകുന്നു The Bridge on the River Kwai .

രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധകാലത്ത്, ജാപ്പനീസ് സൈന്യത്തിന്‍റെ പിടിയിലാകുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് സൈനികരിലൂടെ, അവരുടെ കമാണ്ടറിലൂടെയാണ് സിനിമ മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്. തടവുകാരായ സൈനികരെ ഉപയോഗിച്ച്, Kwai നദിക്കു കുറുകെ ഒരു പാലം നിർമ്മിക്കാൻ, ജാപ്പനീസ് കമാണ്ടറായ Saito തീരുമാനിക്കുന്നു. കഥാ വഴിയിലെവിടെയോ, തടവുകാർ തങ്ങളുടെ അഭിമാന പ്രശ്നമായി ഈ പാല നിർമ്മാണം ഏറ്റെടുക്കുന്നു. സൈനിക നീക്കത്തിൽ നിർണ്ണായകമായേക്കാവുന്ന ഈ പാലം തകർക്കാൻ മറ്റൊരു ബ്രിട്ടീഷ് സൈനിക സംഘവും തീരുമാനിക്കുന്നു. ഇവിടെയാണ്‌ സിനിമ ത്രില്ലർ സിനിമകളുടെ പൂർണ്ണതയിലേക്കെത്തുന്നത്.

പുറം കാഴ്ചയിലെ ത്രില്ലർ എന്നതിലുപരി, ആശയപരമായി ഒരു പാട് ആഴങ്ങളുള്ള സിനിമയാണിത്. ശരികളും, തെറ്റുകളും ആപേക്ഷികമാണെന്നും, എല്ലാ യുദ്ധങ്ങളും മനുഷ്യ വിരുദ്ധമാണെന്നും സിനിമ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. സിനിമയുടെ, സാങ്കേതികവും, അല്ലാത്തതുമായ എല്ലാ തലങ്ങളിലും, ഈ സിനിമ ഒരു പാഠപുസ്തകമാവേണ്ടതാണ്. സങ്കീർണ്ണമായ കഥാ പാത്രങ്ങളും, അതിലും സങ്കീർണ്ണമായ കഥാ സന്ദർഭങ്ങളും, കിടയറ്റ സംവിധാന മികവും ചേർന്ന്, ഒരു ക്ലാസിക് സിനിമയുടെ പരിവേശം ഈ സിനിമയ്ക്ക് ചുറ്റുമുണ്ട്.

പഴയ സിനിമകൾ കാണാൻ, കാരണമില്ലാത്തൊരു വിമുഖത കുറച്ചു കാലം മുൻപ് വരെ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അതൊരു വലിയ മണ്ടത്തരമാണെന്ന് ബോധ്യപ്പെടുത്തിയത്തിൽ ഈ സിനിമയ്ക്കും ചെറുതല്ലാത്തൊരു പങ്കുണ്ട്.



Wednesday 12 February 2014

The Consequences of Love (Italian 2004)

Director: Paolo Sorrentino


Paolo Sorrentinoയുടെ, വീണ്ടും, വീണ്ടും കാണാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങളിലൊന്നാണ് The Consequences of Love. 8 വര്‍ഷമായി ഒരു ഹോട്ടല്‍ മുറിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന Titta എന്ന മദ്ധ്യവയസ്കനാണ് ഈ സിനിമയിലെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം. പുറം ലോകവുമായോ, അതിലെ മനുഷ്യരുമായോ, യാതൊരു ബന്ധവുമുണ്ടാക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത Titta യെ ചുറ്റിപറ്റിയുള്ള നിഗൂഡതകളിലൂടെയാണ്‌ സിനിമ മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നത്‌. സിനിമയുടെ പേരു സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ, Titta യ്ക്ക് ഹോട്ടലിലെ ഒരു ജീവനക്കാരിയോട് തോന്നുന്ന പ്രണയത്തിന്‍റെ അനന്തരഫലങ്ങള്‍ സിനിമയെ കൂടുതല്‍ സങ്കീര്‍ണ്ണമാക്കുന്നു.

നമ്മള്‍ ആഗ്രഹിച്ചാലും, ഇല്ലെങ്കിലും, പ്രണയങ്ങള്‍ക്കും, സ്നേഹങ്ങള്‍ക്കും, അനന്തര ഫലങ്ങളുണ്ടെന്ന് സിനിമ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു.

വൈകാരിക തീവ്രമായ ഒരു പ്രമേയത്തെ, പ്രേക്ഷകനോട് അടുപ്പിക്കാന്‍ Pasquale Catalano ചെയ്ത പശ്ചാത്തല സംഗീതവും നിര്‍ണ്ണായകമായ പങ്ക് വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. (http://www.youtube.com/watch?v=-zqX5RxtG1Y)


ഒരു പക്ഷേ, ഇതു വരെ പറഞ്ഞതൊന്നുമല്ല ഈ സിനിമയുടെ പ്രധാന ആകര്‍ഷണം. Luca Bigazzi യുടെ Cinematography യാണ് ഈ സിനിമയുടെ ആത്മാവ് നിര്‍മ്മിക്കുന്നത്. ദ്രിശ്യങ്ങളുടെ സാങ്കേതികയിലും, സൌന്ദര്യാത്മകതയിലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നവര്‍ക്ക് പഠന പുസ്തകമാകേണ്ട സിനിമയാണിത്. സിനിമയുടെ ആദ്യ രംഗവും, ഹോട്ടല്‍ റൂമില്‍ Titta മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിക്കുന്ന രംഗവുമൊക്കെ ചര്‍ച്ചകളില്‍ നിരന്തരം കടന്നു വരുന്നതായി കാണാം. (http://www.youtube.com/watch?v=r5mEEPukDVk)

പ്രമേയത്തിന്‍റെ ദുഃഖ പൂര്‍ണ്ണതയിലും, ദ്രിശ്യാത്മകതയുടെ സന്തോഷം The Consequences of Love ന്‍റെ ഓരോ ഫ്രെയിമിലും നിറയുന്നുണ്ട്. കണ്ടു കഴിയുമ്പോള്‍ ഈ സിനിമയുമായും, സംവിധായകന്‍റെ ആഖ്യാന രീതിയുമായും പ്രേക്ഷകന്‍ പ്രണയി ത്തിലായിപ്പോവും. ആ പ്രണയത്തിനും ഒരു അനന്തര ഫലമുണ്ടാകുമെന്ന് തീര്‍ച്ച.



Wednesday 5 February 2014

Yi Yi: A One and a Two (Taiwanese/Japanese 2000)

Director: Edward Yang 

2000 ലെ ഏറ്റവും മികച്ച സംവിധായകനുള്ള കാന്‍ അവാര്‍ഡ്, തായ്‌വാന്‍ സംവിധായകനായ Edward Yang ന് നേടികൊടുത്ത ചിത്രമാണ് Yi Yi. പോപ്പുലര്‍ സിനിമയുടെ രീതികളില്‍ നിന്ന് വഴി മാറി സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ട്, സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ ജീവിതത്തെ അതിഭാവുകത്വമില്ലാതെ സമീപിക്കുകയാണ് ഈ ചിത്രം. ഒരു കുടുംബത്തിലെ വിവിധ അംഗങ്ങളിലൂടെ, മൂന്ന് തലമുറകളുടെ ജീവിതത്തിലൂടെ, അവരുടെ ജീവിത സമീപനങ്ങളിലൂടെ സിനിമ കടന്നു പോകുന്നു. ജീവിതത്തില്‍ നമ്മള്‍ അനുഭവിച്ചതോ, ചുറ്റും കണ്ടതോ ആയ സംഭവങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് ഈ സിനിമ. പക്ഷേ, ജിവിതത്തില്‍ നമ്മള്‍ പലപ്പോഴും ഇതൊക്കെ "കാണാതെ" പോകുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സാധാരണ മനുഷ്യന്‍ എല്ലാ ദിവസവും കടന്നു പോകുന്ന സങ്കര്‍ഷങ്ങളും, സന്തോഷങ്ങളുമൊക്കെ ഈ സിനിമയില്‍ ഉണ്ട്.

നമ്മള്‍ കൈവിട്ടു കളഞ്ഞ അവസരങ്ങള്‍, വ്യെക്തികള്‍,-- അവയൊക്കെ കൈവിട്ടു പോയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ നമ്മുടെ ജീവിതം മാറിമറിയുമായിരുന്നോ? ജീവിതത്തിന്‍റെ അര്‍ത്ഥവും, സന്തോഷവുമെന്താണ്? ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങളിലൂടെയാണ് Yi Yi യുടെ സഞ്ചാരം. 


കാണേണ്ട ചിത്രം എന്ന് പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ? ഇത്തരം സിനിമകള്‍, എപ്പോഴും സംഭവിക്കില്ല. Yi Yiയെപ്പോലെയുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ കാണാന്‍ കഴിയുന്നത് ഒരു ഭാഗ്യം തന്നെയാണ്.


Monday 27 January 2014

Caramel (Arabic 2007)

Director :: Nadine Labaki 

ബെയ്റൂത്ത് നഗരത്തെക്കുറിച്ച്...സ്ത്രീകളെക്കുറിച്ച്‌...അവരുടെ പ്രണയങ്ങളേയും, പ്രണയഭംഗങ്ങളേയും കുറിച്ച്...ലബനീസ് സംവിധായികയായ Nadine Labaki പകര്‍ത്തിയ കവിതയാണ് Caramel. പ്രണയാതുരമായ ഒരു ആഖ്യാനത്തില്‍, ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത വിധം മനോഹരമായ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നായി തീരുന്നു Caramel. 

ബെയ്റൂത്ത് നഗരത്തിലെ ഒരു ബ്യൂട്ടിപാര്‍ലര്‍ ആണ് ഈ സിനിമയുടെ കഥാ കേന്ദ്രം. ഉടമസ്ഥയുടെ, ജീവനക്കാരുടെയൊക്കെ ജീവിതത്തിലൂടെ അഞ്ചു വനിതകളുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഈ സിനിമ സംസാരിക്കുന്നു... ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സ്ത്രീകളെക്കുറിച്ച്‌, അവരുടെ ലോകത്തു നിന്ന്, അവരുടെ പ്രതിധിയായി സംസാരിക്കുകയാണ് സംവിധായിക. കോമഡിയുടെ ശ്രേണിയില്‍ പെടുത്താവുന്ന, ജീവിതത്തോട് വളരെ അടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന സിനിമകളില്‍ ഒന്നാണ് Caramel. 

നടിയും സംവിധായികയുമായ Nadine Labaki ന്‍റെ ആദ്യ ചിത്രമാണിതെന്ന് വിശ്വസിക്കുക പ്രയാസമാണ്.(സിനിമയുടെ പ്രധാനകഥാപാത്രമായി വേഷമിട്ടിരിക്കുന്നതും സംവിധായിക തന്നെയാണ്.). നിരവധി തലങ്ങലുള്ള, ഒരു പിടി ആശയങ്ങളെ, കിടയറ്റ ദ്രിശ്യാവിഷ്കാരത്തിലൂടെ, വൈകാരികമായി സംവേദനം ചെയ്യാന്‍ ഈ സിനിമയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. 

അന്താരാഷ്‌ട്ര മേളകളില്‍ ശ്രദ്ധ നേടിയ Caramel ശേഷം 2011ല്‍ "Where Do We Go Now?" എന്ന ചിത്രം കൂടി Nadine Labaki സംവിധാനം ചെയ്യുകയുണ്ടായി. ഈ ചിത്രവും മികച്ച നിരൂപക പിന്തുണ നേടുകയുണ്ടായി. Caramel കണ്ടവരാരും "Where Do We Go Now?" കാണാതെ പോവില്ല.



Tuesday 21 January 2014

Failan(2001) & Maundy Thursday(2006) -Korean


Director: Song Hae-sung

Song Hae-sung എന്ന സൗത്ത് കൊറിയന്‍ സംവിധായകന്‍റെ ചിത്രങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ജനപ്രീതി നേടിയ ചിത്രമാണ് Failan. ബോസ്സിനും, സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്കും മുന്‍പിലും "വില" നഷ്ടപെട്ട ഒരു ഗുണ്ടയാണ് ഈ സിനിമയിലെ നായകനായ Kang-jae . അയാളുടെ കുഴഞ്ഞു മറിഞ്ഞ ജീവിതത്തിലേക്കാണ്, അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ മരണ വാര്‍ത്തയെത്തുന്നത്. ചൈനയില്‍ നിന്നു വന്ന Failan എന്ന പെണ്‍കുട്ടിയെ നിയമക്കുരുക്കില്‍ നിന്നു രക്ഷിക്കാന്‍ പണം മേടിച്ച് വിവാഹം കഴിച്ചതാണയാള്‍. അതിനപ്പുറം ഒരു പരിചയവും അവര്‍ക്കിടയിലില്ല. നിയമത്തെ പേടിച്ച് Failan ന്‍റെ ശവസംസ്ക്കാരത്തിനായി Kang-jae തന്‍റെ സുഹൃത്തിനോടൊപ്പം യാത്ര തിരിക്കുന്നു. Kang-jae അറിയാതെയും, കാണാതെയും പോയ Failan ന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള ഒരു മടക്കയാത്ര കൂടിയാണിത്.

Failan
ഇഷ്ട്ടപെട്ടത്‌ കൊണ്ടാണ് Song Hae-sung ന്‍റെ അടുത്ത ചിത്രമായ Maundy Thursdayയും ഞാന്‍ കണ്ടത്. തല്ലിപൊളി പ്രിന്‍റ് ആയിരുന്നെങ്കിലും Maundy Thursday ഹൃദയമുള്ള ഒരു അനുഭവമായി തീരുകയായിരുന്നു. ജയിലില്‍ മരണ വിധി കാത്തിരിക്കുന്ന Jung Yun-sooന്‍റെയും, അവനെ കാണാനെത്തുന്ന Moon Yu-jeongന്‍റെയും കഥയാണ്‌ Maundy Thursday. പരാജയപെട്ട മൂന്ന് ആത്മഹത്യാ ശ്രമങ്ങളുടെ ഉടമയാണ് Moon Yu-jeong. ഇരുവരും കാത്തിരിക്കുന്നത് മരണത്തിനു വേണ്ടിയാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവരുടെ സഹൃദത്തിനു ചില സമാനതകളുണ്ട്.

ഇരു ചിത്രങ്ങളും തമ്മില്‍ "ആഖ്യാന രീതികളിലും", സ്വഭാവത്തിലുമെല്ലാം സമാനതകള്‍ കാണാം. ജീവിതത്തോട് അടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന സിനിമകളാണ് ഇവ രണ്ടും. മനുഷ്യന്‍ ഏതു നിമിഷവും നവീകരിക്കപ്പെടാം എന്ന് ഈ രണ്ടു സിനിമകളും പറയുന്നുണ്ട്. എല്ലാത്തരം പ്രേക്ഷകരേയും ഈ സിനിമകള്‍ സ്പര്‍ശിക്കും എന്നത് തീര്‍ച്ച.




Sunday 12 January 2014

Upstream Color (English 2013)

2013ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ   Shane Carruthന്‍റെ  സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍ സിനിമയായ Upstream Colorനെ മനസിലാക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളുടെ ഭാഗമാണ് ഈ ലേഖനം. സിനിമയെ കൂടുതല്‍ മനസിലാക്കാന്‍ സഹായകമായ ചില വശങ്ങള്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുക മാത്രമാണ് ഇവിടെ. സിനിമ ഒരു തവണയെങ്കിലും കണ്ടവര്‍ക്ക് മാത്രമേ ഈ വായന സഹായകമാവൂ എന്ന്‍ തന്നെ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. 

 Shane Carruth- Writer, Director, and Actor
2004ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ  Primer ആണ് Shane Carruthന്‍റെ ആദ്യ ചിത്രം. ആദ്യാവസാനം അതൊരു സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍  സിനിമയാണ്. പലരും, പലതവണ, പലരീതിയില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുള്ള “time travel” തന്നെയാണ് അതിന്‍റെ വിഷയം. പക്ഷെ, “time travel”എന്ന ആശയത്തിന്‍റെ അതി സങ്കീര്‍ണ്ണമായ തലങ്ങളിലൂടെയാണ് Primer സഞ്ചരിക്കുന്നത്. തലച്ചോറു കൊണ്ട് സിനിമ കാണുന്ന ഒരു പ്രേക്ഷകനു പോലും Primer പെട്ടന്നൊന്നും വഴങ്ങുകയില്ല. സിനിമയുടെ അവസാന ദ്രിശ്യത്തിനു ശേഷം, ഗൂഗിള്‍ തിരഞ്ഞ് കണ്ട കാഴ്ചയുടെ പൊരുള്‍ മനസ്സിലാക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് സാരം. പക്ഷെ, Primerന്‍റെ സങ്കീര്‍ണത കൃത്യമായി നിര്‍വചിക്കാനാവും. “Time travel” എന്ന ആശയത്തിന്‍റെ  സങ്കീര്‍ണ്ണത വായിച്ചെടുക്കാമെങ്കില്‍  Primer ഒരു തുറന്ന പുസ്തകമാണ്
          Primer(2004)

  
പക്ഷെ, Primerല്‍ നിന്നും Upstream Color ലേക്കുള്ള ദൂരം ഒട്ടും ചെറുതല്ല. Primerനു ശേഷം 9-വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷമാണ് Upstream Color വന്നത് എന്നത് മാത്രമല്ല, ആശയ തലത്തിലും, ആഖ്യാന രീതിയിലുമെല്ലാം പ്രകടമായ മാറ്റങ്ങള്‍ കാണാം. Primerല്‍ സംഭാഷണള്‍  സിനിമയെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചപ്പോള്‍ Upstream Colorല്‍ സംഭാഷണം പലയിടത്തും തീര്‍ത്തും അപ്രത്യക്ഷമാവുകയോ അല്ലെങ്കില്‍ അപ്രസക്തമാവുകയോ ചെയ്യുന്നു. ദ്രിശ്യപരമായി ഒരു ലോകം സൃഷ്ട്ടിക്കുകയും, സ്വന്തമായ ഒരു ഭാഷയില്‍ ആ ലോകത്ത് സംസാരിക്കുകയുമാണ് Upstream Color. Montage നെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ആഖ്യാന രീതിയാണ് ഈ സിനിമ പിന്തുടരുന്നത്. എങ്കിലും, പരസ്പരം കൊരുക്കപെട്ട ദ്രിശ്യങ്ങള്‍ തന്നെയാണിവ. ഓരോ ദ്രിശ്യങ്ങളെയും ഇങ്ങനെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന കണ്ണികള്‍ തിരിച്ചറിയാത്ത പക്ഷം, സിനിമയുടെ Plot പോലും നമ്മെ ചെറുതല്ലാത്ത ആശയക്കുഴപ്പത്തിലെക്കെത്തിക്കും.       
Upstream Color നെ സങ്കീര്‍ണ്ണമാക്കുന്നത്, വെത്യസ്ത സുന്ദരമായ അതിന്‍റെ അതിന്‍റെ ആഖ്യാന കൌശലം മാത്രമല്ല, നിരവധി തലങ്ങളിലൂടെ പരന്നൊഴുകുന്ന ഒന്നിലൊതുങ്ങാത്ത ചില ആശയ ധാരകള്‍ കൂടിയാണ്. സിനിമയുടെ ഒന്നിലധികം കാഴ്ചകള്‍ക്ക് ശേഷവും, അവ്യക്തമായി തുടരുന്ന ഈ ആശയ ധാരകളെ മനസ്സിലാക്കുക എന്നത് ശ്രമകരമായതും എന്നാല്‍ ആവേശകരവുമായ  ഒരു ദൌത്യം ആണ്. സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍റെ ചുറ്റുവട്ടങ്ങളില്‍ നിന്നും, ഫിലോസഫിയുടെ മേഘപാതകളിലേക്ക്  Upstream Color പന്തലിക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാവണം, ഒരുപാട് വ്യാഖ്യാനങ്ങളും, വിമര്‍ശനങ്ങളും, അഭിനന്ദങ്ങളുമെല്ലാം ഒന്ന് പോലെ ഈ സിനിമയുടെ പുറകെ ഉണ്ട്.   

Shane Carruth as Jeff      Amy Seimetz as Kris


സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍


ത്യന്തികമായി Upstream Color ഒരു സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍ ആണ്. വികീപീഡിയ പറയുന്നത് ഇങ്ങനെ 

Upstream Color is about two people whose lives and behaviors are affected by a complex parasite—without knowing it—that has a three-stage life cycle in which it passes from humans to pigs to orchids. "A man and woman are drawn together, entangled in the life cycle of an ageless organism. Identity becomes an illusion as they struggle to assemble the loose fragments of wrecked lives."

മനുഷ്യ ശരീരത്തില്‍ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന, മൂന്ന് തലങ്ങളിലൂടെ  ജീവിത ചക്രം പൂര്‍ത്തിയാകുന്ന പരാദ ജീവിയായ ഒരു Worm ആണ് ഈ സിനിമയുടെ കേന്ദ്രം. ഈ ജീവിയുടെ ജീവിത ചക്രത്തിലാണ് സിനിമ നടക്കുന്നത്. സിനിമയുടെ ശരീരം തന്നെ Wormന്‍റെ ഈ ജീവിത ചക്രമാണ്. സിനിമയുടെ തുടക്കത്തില്‍ ഓര്‍ക്കിഡ് ചെടിയുടെ വേരില്‍ നിന്നാണ് “Thief”


Thiago Martins as Thief
Wormനെ കണ്ടെത്തുന്നത്. ഇതേ Wormനെ Kris ന്‍റെ ശരീരത്തിലേക്ക് കടത്തി വിടുകയും, Kris നെ ഒരു hypnotic നിലയില്‍ നിര്‍ത്തി Thief കൊള്ള നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. Sampler ഇതേ Worm നെ പ്രകൃതിയില്‍ നിന്ന് പകര്‍ത്തിയ സംഗീതം കൊണ്ട് ആകര്‍ഷിക്കുകയാണ്. Worm നെ വഹിക്കുന്നത് Kris ന്‍റെ ശരീരമായതിനാല്‍, Kris ഉം അവിടേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കപെടുന്നു. Sampler ആണ് Wormനെ പന്നിയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് കടത്തി വിടുന്നത്. പന്നിക്കുഞ്ഞുങ്ങളിലൂടെ  അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് അവ കടക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ വെള്ളത്തില്‍ എറിയപെട്ട പന്നി കുഞ്ഞുങ്ങളില്‍ നിന്നും ഓര്‍ക്കിഡ് വേരുകളിലേക്ക് അവ തിരികെയെത്തുമ്പോള്‍ ചക്രം പൂര്‍ണ്ണമാകുന്നു. ഈ ജീവിത ചക്രത്തിലാണ് മറ്റ് സംഭവങ്ങള്‍ എല്ലാം നടക്കുന്നത്. Sampler നെ കൊല്ലുമ്പോള്‍ Kris തകര്‍ത്ത് കളയുന്നത് ഈ ജീവ ചക്രം തന്നെയാണ്.   


Theme of Upstream Color


Amy Seimetz as Kris

Upstream Colorന്‍റെ  theme, “free will” തന്നെയാണ്. വെക്തിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനമാണ് ഈ ചിത്രം. ചൂഷണത്തില്‍ അധിഷ്ട്ടിതമായ ഒരു സമൂഹത്തിന്‍റെ “cycle”ന്‍റെ ഭാഗമാണ് Krisഉം, ഞാനും, നിങ്ങളുമെല്ലാം. ചൂഷണത്തിനു ശേഷം വലിചെറിയപെട്ട ഇരകളാണ് Krisഉം, Jeffഉം. ചൂഷകര്‍ നിരവധിയാണ്...ഓര്‍ക്കിഡ് വില്‍പ്പനക്കാര്‍ മുതല്‍..Thiefലൂടെ നീണ്ട് Samplerല്‍ എത്തി നില്‍ക്കുന്ന ചൂഷണത്തിന്‍റെ വലിയ ഒരു cycle.  ചൂഷണത്തിന് ശേഷവും, ഇരകളുടെ ജീവിതത്തേയും, ചിന്തകളേയും ഈ cycle നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു. Sampler എന്ന ഇമേജ് പ്രസക്തമാവുന്നത് ഇവിടെയാണ്‌. തന്‍റെ ഇരകളുടെ ജീവിതത്തില്‍ പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാതെ അയാള്‍ ഇടപെടുന്നു. അത് മാറ്റി വരയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. Sampler പകര്‍ത്തിയ സംഗീതം Kris ല്‍ ആദ്യാവസാനം സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നതായി കാണാം. ഈ പൊക്കില്‍ Kris ന് സ്വന്തം അസ്ഥിത്വം നഷ്ട്ടപെട്ട് ഇരകളുടെ പൊതു identityലേക്ക് എത്തുന്നു. അവിടെയാണ് Kris ഉം , Jeff തമ്മിലുള്ള പ്രണയം പോലും പ്രസക്തമാവുന്നത്. കാരണം അവര്‍ ഇരുവരും ഒരേ ദുരന്തത്തിലൂടെ കടന്ന് പോയവരാണ്. ഇരുവരുടെയും അസ്ഥിത്വം ഒരൊറ്റ അസ്ഥിത്വമാവുന്നതിന്‍റെ പല ഉദാഹരണങ്ങളും ഈ സിനിമയില്‍ ചിതറി കിടക്കുന്നുണ്ട്. ബാല്യ കാലത്തെ ഒരനുഭവം ഇരുവരും പങ്കുവെയ്ക്കുന്ന ഒരു ദൃശ്യം ഈ സിനിമയില്‍ ഉണ്ട്. എന്നാല്‍ ഇരുവരും അവകാശപ്പെടുന്നത് അത് തന്‍റെ അനുഭവം ആണ് എന്ന് തന്നെയാണ്. ശരിക്കും അതാരുടെ വെക്തിപരമായ അനുഭവമാണെന്ന് വേര്‍ തിരിച്ചറിയാന്‍ അവര്‍ക്ക് കഴിയുന്നതേയില്ല. അങ്ങനെ ഒരു വേര്‍തിരിവിനു  കഴിയ്യാത്ത വിധം അവര്‍ ഒരൊറ്റ identity ആയി മാറുകയാണ്. ഏറ്റവും ഒടുവില്‍ എല്ലാ ഇരകളേയും ഒന്നിച്ചു ചേര്‍ക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് കഴിയുന്നത് അവരെല്ലാം കുറഞ്ഞും, കൂടിയും അളവില്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്ന ഇരകളുടെ identity കാരണമാണ്. ഇരകള്‍ ഒന്നിച്ച് ചേര്‍ന്ന് ചൂഷണത്തിന്‍റെ cycle അവസാനിപ്പിക്കുന്നിടത്താണ് (Sampler കൊല്ലപ്പെടുന്നത്) സിനിമയും അവസാനിക്കുന്നത്.



Andrew Sensenig as Sampler

 “വ്യെക്തമായി പറഞ്ഞാല്‍ ഈ സിനിമ നടക്കുന്നത് ചൂഷണത്തില്‍ അധിഷ്ഠിതമായ പുതിയ ലോക ക്രമത്തിലാണ്. ഒരു വ്യെക്തിയുടെ identity നശിപ്പിക്കുകയും, അയാളുടെ ചിന്താമണ്ഡലം നിയന്ത്രിച്ച്‌ കൊണ്ട് ഒരു cycle ആയി ചൂഷണം തുടരുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ലോകക്രമത്തില്‍ കൂടെയാണ് സിനിമ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ഇതിന്‍റെ ഇരകളാവുന്നവരുടെ എകാന്തതയിലൂടെ കടന്ന്,അവര്‍ കൂട്ടായി ഈ ലോകക്രമത്തിനെതിരെ നടത്തുന്ന പോരാട്ടത്തിലൂടെ, ഒടുവില്‍ അവര്‍ സ്വന്തം identity പ്രഖ്യാപിക്കുന്നിടത്ത് സിനിമ തന്‍റെ സന്ദേശം ഉയര്‍ത്തുന്നു.”



ഈ സിനിമയുടെ theme നെക്കുറിച്ച് സംവിധായകന്‍റെ അഭിപ്രായം ഇങ്ങനെയാണ്. നമ്മളെ, നമ്മുടെ ചിന്തകളെ എല്ലാം ചില external force കള്‍ സ്വാധീനിച്ച്‌ കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ട്. അത് സമൂഹമാകാം, മറ്റ് സാമൂഹിക ഘടക്ങ്ങളാവാം. നമ്മുടെ identity യെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്ന ഇത്തരം parasite കളുടെ ഇമേജ് ആണ് Worm.   

Motif- A Recurrent Thematic Element in an Artistic or Literary Work.


രു സിനിമയുടെ theme കൂടുതല്‍ സമര്‍ത്ഥമായി സംവദിക്കാനുള്ള ഉപകരണമാണ് motif. മനോഹരമായ motif കള്‍ എപ്പോഴും ഒരു സിനിമയ്ക്ക് മുതല്‍കൂട്ടാണ്. മധുപാല്‍ സംവിധാനം ചെയ്ത “തലപ്പാവ്” എന്ന സിനിമയില്‍ ഇത്തരം ഒരു മനോഹര motif ഉണ്ട്. നക്സല്‍ കഥാപാത്രത്തിന്‍റെ രക്തസാക്ഷ്യത്വത്തെ, ക്രിസ്തുവിന്‍റെ രക്തസാക്ഷ്യത്വവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാന്‍ “നിരന്തരം മുഴങ്ങുന്ന പള്ളിമണികളെ” സംവിധായകന്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു. പറഞ്ഞു വന്നത് Upstream Colorലെ ഒരു പ്രധാന motif നെക്കുറിച്ചാണ്.  സിനിമയില്‍ ആദ്യാവസാനം കടന്നു വരുന്ന Henry David Thoreauയുടെ  Walden; or, Life in the Woods എന്ന പുസ്തകവും,അതിലെ ആശയങ്ങളും, ഈ സിനിമയുടെ അര്‍ത്ഥ തലങ്ങളെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നതില്‍ സജീവമായ പങ്കു വഹിക്കുന്നു. 
എന്ത് കൊണ്ട് Walden എന്ന ചോദ്യത്തിന്  Shane Carruth നല്‍കിയ മറുപടി ഇതായിരുന്നു.

I needed a piece of literature that Kris would be forced to rewrite page by page. So I picked it(Walden), and it turns out there’s a lot of coincidental language in it that matches up with the plot, so we just keyed up anything that could be in common between the two. 

Walden; or, Life in the Woods (1854)

ചിത്രത്തിന്‍റെ പ്ലോട്ടുമായി Walden പുലര്‍ത്തുന്ന ചില സാമാനതകളാണ്, നമ്മുടെ വിഷയം. അതിന് Walden എന്ന പുസ്തകത്തെക്കുറിച്ച് അല്പം പറയേണ്ടി വരും. അമേരിക്കന്‍ എഴുത്തുകാരനും, ഫിലോസഫറും, Transcendentalist movementന്‍റെ പ്രധാനിയുമായിരുന്ന Thoreau 1854ല്‍ എഴുതിയ പുസ്തകമാണ് Walden. പുറം ലോകവുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധവും ഉപേക്ഷിച്ച്, Walden തടാകത്തിന്‍റെ കരയിലെ കുടിലില്‍ കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങളിലാണ് Thoreau ഈ കൃതി സൃഷ്ട്ടിച്ചത്. Transcendentalist ചിന്താധാരകള്‍ തന്നെയാണ് ഈ ബുക്കില്‍ പറയുന്നത്.  Transcendentalism എന്ന വലിയ ചിന്താധാരയില്‍, Upstream Colorന്‍റെ themeമുമായി സാദൃശ്യം പുലര്‍ത്തുന്ന ഒരു പൊതു സ്വഭാവം മാത്രം ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

Transcendentalists believed that society and its institutions—particularly organized religion and political parties—ultimately corrupted the purity of the individual. They had faith that people are at their best when truly "self-reliant" and independent. It is only from such real individuals that true community could be formed.

ഇതിനോടകം, തന്നെ സൂചിപ്പിച്ച Upstream Colorന്‍റെ theme ഈ വരികളില്‍ കാണാം. ഈ സമാനത തന്നെയാണ് Waldenനെ ഈ സിനിമയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത്. Kris വായിക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിപ്പിക്കപെടുന്ന ഏതെങ്കിലും ഒരു “text “ന്‍റെ സ്ഥാനത്തേക്ക് Walden എത്തിയപ്പോഴേക്കും Upstream Colorന്‍റെ അര്‍ത്ഥവ്യാപ്തി കൂടുതല്‍ വിശാലമാകുന്നതായി കാണാം.സിനിമയുടെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങളില്‍ Thief, Krisനെ കൊണ്ട് Walden പകര്‍ത്തി എഴുതിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. അയാള്‍ വിശ്രമിക്കുമ്പോള്‍, Krisനെ നിയന്ത്രിക്കാനാണ് അയാളത് ചെയ്യുന്നത്. Kris ആകട്ടെ തനിക്കു മുകളില്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച ഈ വരികള്‍ പലയിടത്തും ബോധപരമായോ, അബോധപരമായോ ഉരുവിടുന്നുണ്ട്. (സമൂഹം ഇങ്ങനെ പലചിന്തകളും നമ്മളിലേക്ക് അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്നുവെന്ന് വ്യാഖ്യാനം നടത്താം.) ഇതേ “Walden” തന്നെയാണ് മുഴുവന്‍ ഇരകളെയും ഒന്നിപ്പിക്കാന്‍ Kris ഉപയോഗിക്കുന്നതും. ചൂഷണത്തിനായി ഉപയോഗിച്ച അതേ ആയുധങ്ങള്‍ തന്നെ നിലവിലുള്ള വ്യെവസ്ഥിതിക്കെതിരേയുള്ള യുദ്ധത്തിനായുധമായി മാറുകയാണ് ഇവിടെ.

CHAIN



Chain എന്ന motif ഉം ഈ സിനിമയിലുടനീളം കാണാം. Kris പകര്‍ത്തുന്ന Walden വരികള്‍ നിറഞ്ഞ പേപ്പറുകള്‍ പരസ്പരം ഒരു വലിയ chain ആയി Kris മാറ്റുന്നുണ്ട്. ഈ പ്രവണത (ചങ്ങല നിര്‍മ്മിക്കുക) മറ്റൊരു രീതിയില്‍ Jeff ലും കാണാം. പ്രത്യക്ഷാര്‍ത്തത്തില്‍ Worm സൃഷ്ട്ടിച്ച നാശങ്ങളുടെ അനന്തര ഫലങ്ങളാണവ. പക്ഷെ, ആന്തരിക അര്‍ത്ഥത്തില്‍, സിനിമ പറയുന്ന നിരന്തരം തുടരുന്ന ഒരു “chain” നെ അല്ലെങ്കില്‍ “cycle” നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുകയാണ് ഈ പേപ്പര്‍ chain കള്‍. സംവിധായകന്‍ പറയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന “cycle” ലേക്കുള്ള സൂചനയാണ് ഈ പുറം chainനുകള്‍. 


EMOTIONAL BOND


Kris ന്‍റെയും മറ്റ് ഇരകളുടെയും ശരീരത്തില്‍ നിന്ന് ഒരു ഭാഗം Sampler പന്നികളിലേക്ക് സംക്രമിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. അതോടു കൂടി ഇരകള്‍ പന്നികളുമായി ഒരു emotional bond സ്ഥാപിക്കുന്നുവെന്നാണ് സിനിമ പറയുന്നത്. ഇരകളുടെ ബോധതലത്തിന്‍റെ ഒരു ഭാഗം തന്നെയാണ് ഇങ്ങനെ പങ്ക് വെയ്ക്കുന്നത്. ഈ emotional bond, Krisല്‍ വളരെ പ്രകടമാണ്. krisന്‍റെയും, Jeffന്‍റെയും മാനസിക തലം പങ്കുവെയ്ക്കുന്ന പന്നികളുടെ അടുപ്പം, Krisന്‍റെയും Jeff ന്‍റെയും പ്രണയം ആയിത്തീരുന്നു Kris ന്‍റെ പ്രതിരൂപമായി തീരുന്ന പന്നി ഗര്‍ഭിണി ആകുമ്പോള്‍ താന്‍ ഗര്‍ഭിണിയായി എന്നാണ് Kris വിചാരിക്കുന്നത്. ഒടുവില്‍ പന്നിക്കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ മരണപ്പെടുമ്പോള്‍ തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മരണമായി തന്നെയാണ് Krisഉം,Jeff ഉം ചിന്തിക്കുന്നതും. അവര്‍ക്ക് അജ്ഞാതമായ ഈ emotional bond വഴി, Sampler അവരുടെ ബോധാതലത്തെ സ്വാധീനിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. പന്നികളുടെ ബോധാതലത്തിലൂടെ Krisലേക്കും മറ്റ് ഇരകളിലേക്കും Sampler സഞ്ചരിക്കുകയും, അവരുടെ വിചാര, വികാരങ്ങളെ പ്രത്യേകിച്ച് ലക്ഷ്യങ്ങളോന്നുമില്ലാതെ സ്വാധീനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായാണ് സിനിമ പറയുന്നത്. തന്‍റെ ബോധതലത്തിലെ അജ്ഞാതനായ ഈ സാന്നിധ്യം Kris തിരിച്ചറിയുമ്പോള്‍ സിനിമ അതിന്‍റെ പരിസമാപ്തിയിലേക്ക് എത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.    


ചില ദ്രിശ്യങ്ങള്‍

നീന്തല്‍ കുളത്തില്‍ നിന്ന് കല്ലുകള്‍ പെറുക്കിയെടുക്കുന്ന Kris ന്‍റെ ദൃശ്യം ഈ ചിത്രത്തില്‍ പലയിടത്തും കാണാം. ഈ സമയങ്ങളില്‍ Kris തന്‍റെ അബോധതലത്തില്‍ നിന്നാണ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. പുഴയില്‍ മുങ്ങിപ്പോയ പന്നിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ തിരികെ എടുക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളായി അവയെ വ്യാഖ്യാനിക്കാം. പന്നികളും, ഇരകളും തമ്മില്‍ പുലര്‍ത്തുന്ന emotional bond മൂലം, പന്നിക്കുഞ്ഞുങ്ങളേ സ്വന്തം കുഞ്ഞുങ്ങളായി ധരിക്കുകയാണ് Kris ചെയ്യുന്നത്. സിനിമയുടെ അവസാന ദ്രിശ്യവും ഇങ്ങനെ ഒരു വീക്ഷണത്തിനോട് പൊരുത്തപെടുന്നു. Kris തുടരുന്ന ഇത്തരം ഒരു പ്രവണത ഒരുപക്ഷെ, മറ്റൊരു emotional breakdown ലേക്കാവും Kris നെ നയിക്കുക(?) പക്ഷേ, ആ ചോദ്യം ഉത്തരം കിട്ടാതെ അവശേഷിക്കാനെ  നിവര്‍ത്തിയുള്ളൂ. 

Scene in the bathtub


ഈ സിനിമയിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ദ്രിശ്യങ്ങളിലൊന്നാണ് bathtub ദൃശ്യം. സിനിമയുടെ പോസ്റ്ററില്ലും ഈ ദൃശ്യം ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നഷ്ടപെട്ടന്ന വേവലാതിയോടെ...തങ്ങളെ ഏതോ അജ്ഞാതനായ ശത്രു തിരഞ്ഞെത്തുമെന്ന് ആശങ്കപെടുന്ന...പരസ്പരം ആശ്വാസം കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ identity ആയി Krisനേയും, Jeff ഈ ഒരൊറ്റ രംഗത്തിലൂടെ സംവിധായകന്‍ പകര്‍ത്തുന്നു. പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങള്‍ നേരിടുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥയും, അതിനെ അതിജീവിക്കാനുള്ള അവരുടെ കൂട്ടായ പോരാട്ടത്തേയും, പ്രണയത്തേയും  ഈ രംഗം, വൈകാരിക തീവ്രമായി, ദ്രിശ്യഭംഗിയോടെ പകര്‍ത്തുന്നു.



Title

Upstream എന്ന വാക്കിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം ഇതാണ് “moving in the direction opposite to that in which a stream or river flows.” അതായത് “ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്തുക” എന്ന മലയാള പ്രയോഗം തന്നെ. Kris, Sampler നെ കൊല്ലുന്നിടത്താണ് Upstream Color അതിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണതയിലേക്കെത്തുന്നത്. അതുവരെ തുടര്‍ന്ന ചൂഷണത്തിന്‍റെ cycle or  stream അവിടെ വേര്‍പ്പെടുകയാണ്, ഒരു പക്ഷെ, എന്നന്നേക്കുമായി. അതുവരെ തുടര്‍ന്ന ആ cycle ന്‍റെ ഇരകളായി ജീവിച്ചവര്‍ ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്തി പുതിയ ഒരു “stream” ഉണ്ടാകുന്നിടത്താണ് സിനിമ അവസാനിക്കുന്നത്. വിഷം പുരണ്ട നീല ഓര്‍ക്കിടുകള്‍ക്ക് പകരം, നന്മയുടെ വെള്ള ചൂടിയ ഓര്‍ക്കിഡ് പുഷ്പ്പങ്ങളായി ഒരു പുതിയ Upstream color ഉണ്ടാകുകയാണ്. സിനിമയുടെ title ഇവിടെ സിനിമയുടെ ആത്മാവിനെ തൊടുന്നുണ്ട്.   


ആഖ്യാന രീതി. 

ആദ്യ കാഴ്ചയില്‍ അതീവ ഗഹനവും, പിന്നീടുള്ള കാഴ്ചയില്‍ സുന്ദരവുമായി തോന്നുന്ന ഒരു ആഖ്യാന രീതിയിലാണ് സിനിമയുടെ സഞ്ചാരം. സിനിമയെ കുറിച്ച് വായിച്ചിട്ട് ചെല്ലുന്നവര്‍ക്ക് മാത്രമേ, സിനിമയുടെ ഓരോ ദ്രിശ്യത്തിനുമൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമം നടത്താന്‍ പോലും കഴിയൂ. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ പരിമിതിയില്‍ പെടാതെ, സംഭാഷണങ്ങള്‍ കുറച്ച്, montage നെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ദ്രിശ്യ കൂട്ടായിമയിലൂടെ സിനിമ സംസാരിക്കുന്നു. ഓരോ ദ്രിശ്യങ്ങളെയും പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കധാതന്ദുവിനെ തിരിച്ചറിയാത്തിട്ത്തോളം ഈ സിനിമ അകന്നു നില്‍ക്കുകയേ ഉള്ളു. ഫിലോസഫിക്കലായ ഒരു themeനെ ഭ്രാന്തവും, സുന്ദരവുമായി  ദ്രിശ്യവല്‍ക്കരിക്കുകയാണ് ഇവിടെ. ദ്രിശ്യപരമായി സൃഷ്ട്ടിച്ച ഒരു  ലോകത്ത് നിന്ന് അതിനു മാത്രം സ്വന്തമായ ഒരു ഭാഷയിലാണ് Upstream Color സംസാരിക്കുന്നത്. അത് ആസ്വദിക്കണമെങ്കില്‍, അതിന്‍റെ ലോകത്ത്, അതിന്‍റെ ഒഴുക്കിനനുസരിച്ച് നീന്തുകയേ നിവര്‍ത്തിയുള്ളൂ.    

Music  


സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത് സംവിധായകന്‍ തന്നെയാണ്. പശ്ചാത്തല സംഗീതം എന്നതിലുപരി സിനിമയുടെ കഥാ വഴിയില്‍ ഒരു നിര്‍ണ്ണായക സാന്നിധ്യമാണ് ഈ സംഗീതം. (https://www.youtube.com/watch?v=1lUn7BVigYs) പ്രകൃതിയില്‍ നിന്നും പകര്‍ത്തപെട്ട ഒരു പാട് ശബ്ദങ്ങളുടെ ഒരു മിശ്രണമാണിത്. ഈ സംഗീതം തന്നെയാണ്Sampler, തന്‍റെ ഇരകളിലേക്കുള്ള വഴിയായി ഉപയോഗിക്കുന്നതും. തന്‍റെ അബോധതലത്തിലൂടെയാണ് ഈ സംഗീതം ഒഴുകുന്നത്  എന്ന് തിരിച്ചറിയാതെ, Jeffനെ കൊണ്ട് വീട് പരിസരം തുരന്ന് പോലും Kris ഈ സംഗീതത്തിന്‍റെ ഉറവിടം അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്. ഈ സംഗീതത്തിന്‍റെ ഉറവിടം തേടി, ആ സംഗീതത്തിലൂടെ  Sampler ലേക്ക് എത്തുകയാണ് Kris ചെയ്യുന്നത്. ആ സംഗീതത്തിന്‍റെ ഉറവിടം തിരിച്ചറിയാന്‍ ഇരകളില്‍, Krisനു മാത്രമേ കഴിയുന്നുള്ളൂ എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്.
സിനിമയുടെ വൈകാരിക തീവ്രതയെ ഉയര്‍ത്തുകയും, ഒപ്പം കഥയുടെ അഭേദ്യഭാഗവുമായി ഈ സംഗീതത്തെ മാറ്റി തീര്‍ക്കാനുള്ള “സാമര്‍ത്ഥ്യം” Shane Carruth എന്ന സംവിധായകനെ കൃത്യമായി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്.                  

തുടക്കത്തില്‍ പറഞ്ഞതുപോലെ ഈ സിനിമയുടെ ചില  തലങ്ങളും, ചില വായനകളും സൂചിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയുന്നത്. കൂടുതല്‍ മെച്ചപെട്ട വായനകള്‍ ഇനിയും കണ്ടെത്താന്‍ ആയേക്കും. അങ്ങനെ ഒരു സാധ്യത ഈ സിനിമ തുറന്നിടുന്നുണ്ട്.  കാഴ്ചകളും,വായനകളും തുടരട്ടെ....